(26ste jiergong, nr.6, novimber/desimber 2020) Dit nûmer komt nei acht moannen online beskikber.

It typysk Nederlânske gebrek oan histoaryske kennis is mei reedlik sukses yn it ûnderwiis bestriden mei it ynfieren fan saneamde 'kanons’. Lytse ferhalen, ûnmisbere ‘finsters’ op de skiednis. Sa’n kanon is der no ek foar de Marine. De klam leit fansels op de perioade dat de Republyk syn gloarjedagen op see belibbe. Kustprovinsje wie mei in eigen admiraliteit fertsjintwurdige (Dokkum-Harns). Twa gearstallers fan de kanon skriuwe oer it Fryske oandiel.

(26ste jiergong, nr.5, septimber/oktober 2020) Dit nûmer komt nei acht moannen online beskikber.

Greef Willem Loadewyk, omkesizzer fan Willem van Oranje, waard op 23-jierrige leeftiid yn Fryslân syn saakwaarnimmer en nei de moard op Oranje steedhâlder. Dy jeugdichheid plus de gaoatyske omstannichheden – folop oarloch mei de Spanjerts, in tsierderige bestjoerskultuer, oprinnende religieuze spanningen – ferhegen it risiko op spul. Mar Willem Loadewyk wist syn drege taken op treflike wize te dwaan. Hy wie in poerbêst militêr en handich bestjoerder tusken opljeppene Fryske politike kampen.

(26ste jiergong, nr.4, july/augustus 2020) Dit nûmer komt nei acht moannen online beskikber.

It ûnder de foet rinnen fan westlik Ruslân yn 1941 like foar de Dútsers alle kâns te bieden de dream fan Lebensraum ynfolling te jaan. Dêr koene se goed Germaanske ‘broedervolken’ by brûke. Folle mear as yn oare besette lannen sloech dit idee yn Nederlân oan: mear as fiiftûzen aventoersikers, wêrûnder in soad Friezen, lutsen fan ein 1941 ôf nei it easten, oanmoedige troch ûnder oare boerefoaroanman Geert Ruiter fan De Knipe. Boeresoan Jan Pieter Haisma wie in eksponint yn dizze groep: in talintfolle gelokssiker. De útstjoeringen rûnen op desyllúzjes út. Geraldien von Frijtag Drabbe Künzel skreau der in boek oer en foar Fryslân in artikel.

(26ste jiergong, nr.3, maaie/juny 2020) Dit nûmer komt nei acht moannen online beskikber.

Fryslân stie fan it begjin fan de 20ste iuw oant yn de jierren sechtich fol mei suvelfabriken. Se produsearren net allinne tsiis en bûter, mar ek in soad ôffalwetter. Dat gie streekrjocht de  sleat derneist yn, mei as gefolch stank en fiskstjerte, benammen simmerdeis. Mar de doarpslju seagen dat selden as probleem. It fabryk wie ommers ek meastentiids de grutte wurkjouwer yn it doarp. Provinsje en wetterskip besochten al yn de jierren fyftich maatregels op te lizzen, mar in soad holp dat net.